wRITINg sPIDERs meeting people...1st stop : Poetry

Οι spiders γνωρίζουν κόσμο. Webbing με την ποιήτρια Έλενα Κορινιώτη

Ποίηση- Έρωτας. Στίχοι σαν να χουν γραφτεί για μας, για σένα, για μένα, για κάτι που ζήσαμε. Λόγια που δε βρήκαμε το θάρρος ποτέ να πούμε. Στιγμές για έρωτες που χάθηκαν, ναυάγησαν, έπεσαν στο κενό. Σχέσεις που δεν έγιναν ποτέ σχέσεις και έμειναν στο σχεδόν. Η Έλενα γράφει ποιήματα για τον έρωτα. Γρατσουνίζει απαλά τις πληγές της καρδιάς μας, με έναν τρόπο μοναδικό.

Είμαι η Έλενα Κορινιώτη: « Έχω εκδώσει την πρώτη μου ποιητική συλλογή με τίτλο ¨Κάθε φορά σαν πρώτη φορά¨, πριν λίγους μήνες. Αυτή την περίοδο ετοιμάζω το δεύτερο βιβλίο μου, αυτή τη φορά συλλογή ιστοριών, βασισμένων σε αληθινά γεγονότα. Πιο ανθρωποκεντρικό αλλά εξίσου συναισθηματικό βιβλίο. Πέρα από αυτό σε λίγο καιρό παίρνω το πτυχίο μου ως δημοσιογράφος -επιτέλους θα πω-! Η καθημερινότητα μου εντός καραντίνας είναι λίγο πολύ προβλέψιμη κι ευελπιστώ σε ένα καλύτερο καλοκαίρι για όλους μας. Ως τότε όμως οι μικρές και συχνές εξορμήσεις μου στη θάλασσα με τροφοδοτούν με έμπνευση κι αισιοδοξία».

1. Είσαι ποιήτρια, κυρίως του έρωτα. Αντλείς έμπνευση από προσωπικές σου εμπειρίες;

Το κλισέ ¨η ζωή ξεπερνά την φαντασία¨ είναι μια αλήθεια που όσο περισσότερο γράφω, τόσο πιο έντονα συνειδητοποιώ. Η καθημερινότητα είναι η πρώτη ύλη στα χέρια μας. Θα σου φέρω ένα απλό παράδειγμα. Θα μπορούσες να περιγράψεις το κλίμα στον πλανήτη Άρη; Όχι. Γιατί δεν τον έχεις επισκεφτεί ποτέ. Μα σαν συγγραφέας, αν θα ήταν αναγκαίο να το κάνεις, θα χρησιμοποιούσες λέξεις κι εικόνες από την ατμόσφαιρα της γης. Από αυτό που καθημερινά βλέπεις, μυρίζεις, ακούς, αγγίζεις. Πράγματι, αντλώ έμπνευση από τη ζωή. Από τη δική μου, από των φίλων μου, από των αναγνωστών μου που έχουμε χτίσει μια όμορφη σχέση αλληλεπίδρασης κι εμπιστοσύνης και συχνά μου ανοίγονται. Ο συγγραφέας ωστόσο δεν κάνει μια στεγνή καταγραφή γεγονότων ή συναισθημάτων. Με τη φαντασία του, στολίζει τις σκηνές, τις παραποιεί, τις ομορφαίνει, τις ασχημαίνει ανάλογα με το τι θέλει να φωτίσει κάθε φορά.

2. Υπάρχει αληθινός έρωτας; και αν ναι θεωρείς πως ο κόσμος σήμερα βασανίζεται από έρωτα;

Ο έρωτας είναι η ίδια η ζωή. Είμαστε ερωτευμένοι με τον ίδιο τον έρωτα. Σε μια ζωή ρομποτική, γεμάτη άγχος κι υποχρεώσεις, αναζητάμε αυτό το πάθος που θα μας παρασύρει σε μια αλλιώτικη κατάσταση. Εγώ, χρησιμοποιώ το ρήμα ¨ερωτεύομαι¨ για να περιγράψω οτιδήποτε με παθιάζει. Ερωτεύομαι ανθρώπους, βιβλία, τοπία, μουσικές, την ίδια τη συγγραφή. Ωστόσο από το ερωτεύομαι μέχρι το διαχειρίζομαι σωστά τις ερωτικές σχέσεις, υπάρχει ένα χαοτικό κενό. Σε αυτό το σημείο, εισάγεται η παράμετρος της προσωπικότητας. Θα σου μιλήσω πολύ απλά. Λόγω της ενασχόλησης μου με τα socialmedia και με τη συχνή επικοινωνία με το κοινό ξέρεις τι παρατηρώ; Ότι οι άνθρωποι, λίγο-πολύ φοβόμαστε να ζήσουμε, να διεκδίκησουμε τον έρωτα. Συχνά μου λένε ¨Λες, αυτά που νιώθω, λες αυτά που ζω, λες αυτά που θέλω να πω¨. Μα δεν τα λένε κι εκεί ξεκινά το πρόβλημα. Βασανιζόμαστε ως ανθρωπότητα από τα απωθημένα, πολύ περισσότερο, παρά από τις αποτυχίες. Όσα δεν ζούμε μας καίνε κι όχι ένας έρωτας που ακμάζει και παρακμάζει, όπως κάθε πράγμα γύρω μας. Γιατί αυτό που ξεκινά και τελειώνει κάποια στιγμή το αποδέχεσαι. Αυτό που καλά καλά δεν ξεκινά και σχεδόν ποτέ δεν τελειώνει, πως το αφανίζεις μέσα σου;

3. Θεωρείς πως μια "σχεδόν" σχέση μπορεί να καταλήξει σε κανονική σχέση;

Μια αλλεργία στις ταμπέλες, την έχω κακά τα ψέματα. Σχεδόν σχέση ή ελεύθερη σχέση ας το ορίσουμε όπως μας αρέσει καλύτερα. Θα απαντήσω αρχικά στο ερώτημα σου, ναι το πιστεύω ότι μπορεί να εξελιχθεί σε κανονική σχέση. Κι αυτό γιατί ως άνθρωπος μπορείς να επιβληθείς σχεδόν στα πάντα γύρω σου, εκτός από τον έρωτα. Ότι και να κάνεις, όσους όρους και προϋποθέσεις κι αν ορίσεις με τον ¨σχεδόν σύντροφο σου¨, άμα δώσει και φουντώσει το συναίσθημα, δεν σώζεσαι. Οι ανθρώπινες σχέσεις βασίζονται στη χημεία και στην αμοιβαιότητα, είναι πολύ απλές, εμείς τις κάνουμε σύνθετες. Όταν λοιπόν η σχεδόν σχέση σου, σε γεμίσει συναίσθημα δύο επιλογές σου μένουν. Είτε το ξεκαθαρίζεις, είτε απομακρύνεσαι. Επουδενί όμως, δεν μένεις εντός αυτής της κατάστασης, θα σε φθείρει άσχημα.

4. Τι μήνυμα θέλεις να περάσεις στον κόσμο μέσα από τα ποιήματα σου;

Νιώθω πως έχω την ανάγκη να απενεχοποιήσω το συναίσθημα και να τους δείξω πως αυτό που νιώθει δεν είναι ευάλωτος, αλλά το αντίθετο, τρομερά ανθεκτικός. Η κοινωνία μας, περιστοιχίζεται από πρότυπα ομορφιάς, πλούτου, instagram-ικής αρτιότητας. Εγώ χωρίς σαφώς να αυτοπροσδιορίζομαι ως πρότυπο -θα ήταν τουλάχιστον γελοίο- θέλω να φωτίσω και την άλλη πλευρά, της βαθύτερης. Δεν είμαστε μόνο οι selfies μας, είμαστε κι οι προσωπικότητες μας. Και θέλω να βλέπω γύρω μου, όμορφες, ισχυρές προσωπικότητες που αισθάνονται και ζουν στο μέγιστο. Ο καθένας λοιπόν ας κρατήσει όποια λέξη θέλει από εμένα, διαβάζοντας με. Γιατί στην πραγματικότητα αυτό που σου μένει από ένα γραπτό, είναι αυτό που περισσότερο έχεις ανάγκη να ακούσεις ή να φωνάξεις στον εαυτό σου.

Σας ευχαριστώ θερμά για την όμορφη συνέντευξη κι εύχομαι κάθε επιτυχία στο Writingspiders!

Χαρήκαμε και εμείς πολύ για την γνωριμία!