Run

Είναι φορές που θέλεις να το σκάσεις, να φύγεις μακριά..., τρέχοντας όμως, μόνο έτσι!! Με ταχύτητα, απίστευτη ορμή και δύναμη. Τίποτα δε σε γεμίζει, δεν έχει νόημα...

Υπάρχει στο YouTube ένα βίντεο κλιπ με τη σύνθεση "Run" του Ludovico Einaudi, όπου μια αγέλη αλόγων τρέχει δίπλα στη θάλασσα και σμήνη υπέροχων φλαμίνγκο πετούν και φεύγουν ψηλά... Είναι η ίδια η μουσική και η δυναμική της, ιδιαίτερα απ' το 3ο λεπτό και μετά, που σου δίνει την ώθηση, θες δε θες! Στο άκουσμα της εν λόγω μελωδίας, δε μπορείς να κάνεις αλλιώς. Μόνο ν' αποδράσεις νοερά, να εκτονωθείς, να νιώσεις ελεύθερος!

Χρόνια πίσω, κατά την προετοιμασία μου για τις Πανελλήνιες, όταν το διάβασμα και το άγχος με ζόριζαν, είχα βρει ένα κόλπο για να κοιμάμαι τα βράδια. Έκλεινα τα μάτια και φανταζόμουν ότι επιβιβάζομαι σ' ένα διαστημόπλοιο, το οποίο εκτοξεύεται απ' την ταράτσα του σπιτιού μου και καθώς ανεβαίνει ψηλά, εγώ κοιτάζω απ' το παράθυρο της καμπίνας τον κόσμο μου σιγά - σιγά ν' απομακρύνεται... Τη γειτονιά μου, το σχολείο (και το φροντιστήριο! ), την Πάτρα, την Πελοπόννησο, Ελλάδα και Αφρική (αυτές τις έπιανε μαζί το μάτι μου) ,..., όλον τον πλανήτη μας στο τέλος!

Και όταν κάποια στιγμή έφτανα "στο σημείο όπου η βαρύτητα της Γης δεν μπορεί πλέον να συγκρατήσει τα τελευταία μόρια της ατμόσφαιρας" (όρια εξώσφαιρας, Βικιπαίδεια), μία τεράστια αίσθηση ελευθερίας και ηρεμίας με κυρίευε! Εκεί που ήμουν, καμία φωνή δεν έφτανε (από εκείνους που πιθανά με αναζητούσαν), τίποτα δε με άγγιζε και κανείς δεν μπορούσε να με εντοπίσει!!!

Όταν δεν είναι εφικτή μία τέτοια "απόδραση", να χαθούμε δηλαδή πραγματικά για ένα χρονικό διάστημα, ας το κάνουμε με τη δυνατότητα που μας δίνει ο νους...

Κολπάκι, για εκείνες τις στιγμές που ζορίζουν, που όλα μοιάζουν δύσκολα, που φαίνεται να μη σε καταλαβαίνει κανείς.

Γιατί μόνο φαίνεται

Δεν ισχύει 😊

Γράφει η Σάσα Κανελλοπούλου 

https://youtu.be/vzu96Qtivyg