Ταξίδια της καρδιάς..

Πείτε μου έναν άνθρωπο που δεν του αρέσουν τα ταξίδια. Ανοίγω λοιπόν το google maps κι αρχίζω να ψάχνω μέρη που έχω ακούσει, που έχω διαβάσει. Ψάχνω εικόνες, αξιοθέατα, ξενοδοχεία κι εστιατόρια. ΔΕΝ μου αρέσει.. Ξεκινάω από την αρχή. Αναζήτηση χαμηλού ναύλου. Ίσως είναι πιο εύκολο έτσι. Πατάω πιθανές ημερομηνίες.. Βρίσκω λοιπόν 2-3-4 προορισμούς που πάντα ήθελα να πάω. Αρχίζω στέλνω μηνύματα σε γνωστούς να μου δώσουν πληροφορίες. Έχουν περάσει κάποιες ώρες που ασχολούμαι με αυτό όπου έχω μπερδευτεί. Θέλω να ανακαλύψω πολλά μέρη τελικά.

Travel it's discovering a place in your heart you have never been before..

Καταλαβαίνω λοιπόν ότι δεν χρειάζεται να σπαταλήσω άλλο το χρόνο μου. Σκέφτομαι που θέλω να πάω περισσότερο. Κάτι μου το λέει βαθιά μέσα μου. Μπορεί να είναι και η πλατεία που δεν έχω επισκεφθεί εδώ και χρόνια σε μια κοντινή περιοχή, η παιδική χαρά που δεν έχω επισκεφθεί με το παιδί μου, το παγωτατζίδικο με το παγωτό μηχανής που δεν έχω δοκιμάσει τη γεύση φυστικοβούτυρο, οι χαμηλοί εν τέλει καταρράκτες του Νιαγάρα, το πάρκο Ρετίρο στην Μαδρίτη, τα τζαμιά με τους γαλάζιους θόλους στο Ουζμπεκιστάν, το σπίτι ενός φίλου που δεν τον έχω δει από τότε που μετακόμισε.  Μπορεί και να μην πάω όμως. Να είναι αρκετό που έψαξα στο ίντερνετ, στα βιβλία, στο fbook, στα μηνύματα που μου έστειλαν. Και το κρατάω εκεί βαθιά μέσα μου, στις σκέψεις μου και τις επιθυμίες μου. Κι όταν μπορέσω θα πάω. Είναι η αρχή ενός ταξιδιού. Κοντινού ή μακρινού. Θα το κάνω όμως.