Η τέχνη στην καθημερινότητα

       Η τέχνη λειτουργεί κάποιες φορές και λέει πράγματα που οι λέξεις δεν μπορούν να εκφράσουν πάντοτε. Η τέχνη διαθέτει άλλες δυνατότητες επικοινωνίας και μας προκαλεί να ταξιδέψουμε σε άλλες διαστάσεις.

Παίρνοντας αφορμές από τον περίγυρό μας και τις καθημερινές εικόνες ανακαλύπτουμε τις προκλήσεις, σημαντικά ή ασήμαντα πράγματα και κάνοντάς τα έργα επικοινωνούμε και καλύπτουμε την ανάγκη για αισιοδοξία, γαληνεύουμε την ψυχή και την σκέψη. Καθημερινές εικόνες του ουρανού, τα σμήνη των πουλιών μας δίνουν την ευκαιρία να αισιοδοξήσουμε και εξάρουν τη φαντασία μας. Όμως δεν είναι μόνο αυτή η πλευρά. Δυστυχώς αντιμετωπίζουμε εικόνες στην καθημερινότητά μας, που δεν μας αφήνουν αδιάφορους. Ζούμε, περπατάμε δίπλα και δημιουργούνται προβληματισμοί. Η ματιά μας τότε πρέπει να παίξει ένα διαδραστικό παιχνίδι χρωμάτων και εικόνας. Να εμπνεόμαστε από σημαντικά αλλά και από ασήμαντα, να βρίσκουμε αφορμές. Να ερχόμαστε πιο κοντά στους ανθρώπους, ώστε να δημιουργούμε συνθήκες επικοινωνίας. Να είμαστε αυθόρμητοι, να γεμίζουμε συναισθήματα θετικά, αρνητικά, κοινωνικά, παρορμητικά, θυμικά. Συναισθήματα προσέγγισης του ερεθίσματος και να πληρούμε τον εσωτερικό μας κόσμο με ελπίδα, υπερηφάνεια ,ακόμα με θυμό, ντροπή, ανία, απελπισία, πλήξη. Θεωρώ πως πρέπει να προσπαθούμε με θετικά συναισθήματα να ενεργοποιούμε τις αισθήσεις μας, ώστε να ωριμάζουμε, να αναπτυσσόμεθα και να ολοκληρωνόμαστε.

Κάνοντας ένα περίπατο στην πόλη η φαντασία μας να απογειώνεται και να ξετυλίγεται σαν κουβάρι προσφέροντας διεξόδους. Να καταθέτουμε την ψυχή μας, να θέτουμε προβληματισμούς όπως οι καλλιτέχνες. Όπως λοιπόν ο καλλιτέχνης αποτυπώνει τη δική του πραγματικότητα και θέτει ερωτήματα μέσα από την τέχνη της ζωγραφικής, διδασκόμαστε την αναζήτηση της ομορφιάς, της αρμονίας. Να εκπαιδεύσουμε το μάτι να προσέχει κάθε λεπτομέρεια. Είναι σημαντικό να προωθείται η αναζήτηση του καλαίσθητου, του ωραίου. Αυτή η εκπληκτική μορφή αναζήτησης και έκφρασης μπορεί να θεωρηθεί ακόμη και ως ψυχοθεραπευτική.

Η τέχνη ουσιαστικά είναι το μάτι τού καλλιτέχνη. Αυτό το μάτι δηλαδή, βλέπει πράγματα, τα οποία δεν βλέπει ο κοινός άνθρωπος. Με το έργο τέχνης ο καλλιτέχνης αναδεικνύει το πρόβλημα και περνά το μήνυμα στους άλλους με τη δική του διαδραστική ματιά. Το μήνυμα τού έργου είναι το ανώτατο σημείο τής προσφοράς τού καλλιτέχνη. Γι' αυτό θα πρέπει αυτός με περισσή προσοχή να επιλέγει τι μήνυμα θέλει να δώσει στην κοινωνία, ώστε το έργο του να γίνει αποδεκτό απ' αυτήν.

Συμπερασματικά, λοιπόν, οποιοδήποτε κοινωνικό ή φυσικό ερέθισμα μπορεί να γίνει πηγή έμπνευσης για τον καλλιτέχνη. Αρκεί αυτός να εγκύψει με προσοχή, ώστε αυτό που θα μεταδώσει να είναι σημαντικό. 

Araniella ή Μαίρη Νάκου Παππά

Η Μαίρη Νάκου-Παππά γεννήθηκε στην Αθήνα και φοίτησε σε σχολεία του Αλίμου.

Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (2008-2013), όπου αποφοίτησε με άριστα. Kαθηγητές της ήταν, ο Π. Χαραλάμπους, Μ.Μανουσάκης, Γ.Λαζόγκας, Γ.Γουρζής, Μ.Μπαμπούσης.Το 2011 φοίτησε για ένα εξάμηνο στην Academia di belle arti di Roma, με καθηγητές τους, Enzo Orti, Albanese Giovanni.
Έχει λάβει μέρος σε πλήθος ομαδικών εκθέσεων, Metamatic taf 2014 - Aθήνα, Rooms 2016 - Αθήνα κλπ.
Έργα της βρίσκονται στο εξωτερικό Ν.Υόρκη, Σικάγο, Βαρκελώνη και στο εσωτερικό.
Ταυτόχρονα μέσα από το καλλιτεχνικό εργαστήρι Animose art, συνεργαζόμενη με την Σίσσυ Αργυρού, δημιουργεί εικαστικό κόσμημα και καλλιτεχνικές και χρηστικές κατασκευές, καθώς και αναπαλαιώσεις επίπλων.