Η ευτυχία στο insta

Είναι αλήθεια όλοι τόσο ευτυχισμένοι στο Ιnstagram;

Είναι μια εφαρμογή κοινωνικής δικτύωσης που λέγεται Ιnstagram. Μπαίνεις και βλέπεις μόνο πλατιά χαμόγελα. Πλατιά χαμόγελα μόνο και όλοι να ζουν ένα ξέφρενο party που δεν σταματάει ποτέ. Όλοι είναι υπερβολικά δραστήριοι και πετυχημένοι. Πάνε τις τέλειες διακοπές, έχουν τους τέλειους φίλους, τις πιο φανταστικές δουλειές και η ζωή τους είναι απλώς τέλεια. Δεν κουράζονται ποτέ. Ξεκινούν τη μέρα τους με τρέξιμο ή γυμναστήριο, τρώνε σωστά και πάντα φωτογραφίζουν τι τρώνε. Δεν έχουν ποτέ άγχος. Δεν κλαίνε ποτέ.

Αν έχεις μπει ή περάσει χρόνο τέλος πάντων σε αυτή την εφαρμογή, κάτι θα σε κάνει να λυγίσεις. Θα δεις φωτογραφίες από ανθρώπους που περνούν πάντα καλύτερα από σένα. Και εντάξει όταν ο άλλος είναι ηθοποιός ή μοντέλο, ή κάποια διασημότητα, τότε το καταπίνεις το φαρμάκι γιατί το 'χεις συνηθίσει. Τι γίνεται όμως όταν βλέπεις τον Γιάννη, τον παλιό συμμαθητή σου, πάνω στο κότερο και τη Λίτσα από τη δουλειά να τα σπάει στη Μύκονο; Σε επηρεάζει; Το καταπίνεις αμάσητο; Συνηθίζεται να λέγεται ότι όσοι ανεβάζουν φωτογραφίες και stories, συνεχώς, το κάνουν για να δειχτούν ή για να το παίξουν κάποιοι.

Ο δρ. Brian Primack, διευθυντής του Center for Research on Media, Technology and Health at the University of Pittsburgh, τονίζει ότι το θέμα είναι κάπως πιο περίπλοκο. Οι άνθρωποι που αισθάνονται κοινωνικά απομονωμένοι μπορεί να χρειάζονται τα social media για να νιώσουν καλύτερα. Ο ίδιος τονίζει πως πολλά άτομα με κατάθλιψη συχνά ποστάρουν περισσότερο για να νιώθουν πως συμμετέχουν και αυτοί στον χαμό, στο πανηγύρι της χαράς του insta. Έρευνες έδειξαν ότι άνθρωποι που τσεκάρουν συνεχώς τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να πέσουν σε κατάθλιψη απ' ό,τι αυτοί που δεν ασχολούνται. Τι γίνεται όμως; Ποστάρεις γιατί έχεις κατάθλιψη ή παθαίνεις κατάθλιψη επειδή ασχολείσαι συνεχώς; Είναι μήπως ένας φαύλος κύκλος; Εμένα προσωπικά με πιάνει ώρες-ώρες ένα FoMO (fear of missing out) όταν τα επισκέπτομαι. Με πιάνει όταν βλέπω ταξίδια στο εξωτερικό, βιβλιοπαρουσιάσεις, έρευνες και συνέδρια, ανθρώπους δραστήριους που προοδεύουν. Άντε και κάποιο ξενύχτι με φίλες, όχι στη Μύκονο αλλά στα Κουφονήσια. Με πιάνει γι' αυτά που δεν μπορώ να κάνω ή γι' αυτά που θέλω αλλά ακόμα τ' αφήνω σε αναμονή. Ίσως αυτό να 'ναι καλό όμως, γιατί με κρατάει σε εγρήγορση, σηκώνομαι από τον καναπέ και αφήνω το Netflix.

Ο δρ. Brian Primack λέει πως δεν χρειάζεται να απορρίψουμε τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ως επικίνδυνα. Πρέπει απλώς να τα κατανοήσουμε καλύτερα. Ο ίδιος επιστήμονας χρησιμοποιεί ως παράδειγμα τη διατροφή που ακολουθείται στην Αμερική και πώς σιγά-σιγά οι άνθρωποι κατάλαβαν ότι οι διατροφικές αυτές συνήθειες δεν ήταν και τόσο υγιεινές. Όταν θα αρχίσουν να γίνονται περισσότερες έρευνες, τότε θα μας απασχολήσει το φαινόμενο περισσότερο και θα το μετριάσουμε.

Ακόμα είναι όλα πολύ καινούργια. Μετριάζω το FoMO και χαμογελάω ευτυχισμένη!

Πηγή ερευνών απο